“Leven vanuit innerlijke kracht met plezier!”
Als ik even in een uitzichtloze situatie zat en de deadlines zich opstapelde op mijn werk, belde ik mijn vader. Hij luisterde naar mijn relaas en zei dat ik maar even een kopje koffie moest gaan halen. In de tussentijd bleef hij aan de telefoon op mij wachten. Ik was toch wel een beetje verbaast dat hij, ondanks zijn eigen drukke schema, voor mij de tijd nam. Ik werd rustig. Zijn tip aan mij was om met iets kleins te beginnen en wat ik zeker wist dat ik het die dag af zou krijgen. Na ons gesprek ging ik aan de slag. Aan het einde van de dag had ik al mijn deadlines gehaald.
Moraal van mijn verhaal: Het is bijzonder hoe mijn vader de tijd nam voor mij en ik niet voor mijzelf. Door even, naast de sneltrein van mijn werk, op het perron te gaan staan. Daar waar ik rustig word en uitzicht heb op wat er is. Af en toe denk ik nog wel eens aan zijn woorden en ga ik weer op het perron staan om met goede moed weer verder te gaan.
Voor iedereen in een soortgelijke situatie zou ik zeggen: “ga het uitproberen”.